Biurko w pokoju św. Jana Pawła II (1951-1958) Fragment trumny św. Królowej Jadwigi
Przyjrzyjmy się miejscom, w których pochowano świętych lub umieszczono ich relikwie.
Pośrodku wawelskiej katedry dominuje konfesja ze szczątkami św. Biskupa Stanisława ze Szczepanowa, kanonizowanego w 1253 r. Ponadto spoczywają tam: kanonizowana w 1997 r. św. królowa Jadwiga i zmarły w opinii świętości biskup Jan Prandota oraz relikwie bł. Wincentego Kadłubka, beatyfikowanego w 1764 r.
Przy kościele św. Katarzyny mieści się grób Sługi Bożego Izajasza Bonera.
W bazylice Bożego Ciała spoczywa św. Stanisław Kazimierczyk, kanonizowany w 2010 r.
W kościele oo. Bernardynów znajdują się relikwie św. Szymona z Lipnicy, kanonizowanego w 2007 r.
W kościele oo. Franciszkanów spoczywają doczesne szczątki bł. Salomei, beatyfikowanej w 1673 r., oraz bł. Anieli Salawy, beatyfikowanej w 1991 r.
W bazylice oo. Dominikanów stoi sarkofag z doczesnymi szczątkami św. Jacka Odrowąża, kanonizowanego w 1594 r.
W kościele oo. Jezuitów spoczywa bł. ojciec Jan Beyzym, beatyfikowany w 2002 r.
Kościół św. Floriana ufundowano w celu umieszczenia w nim sprowadzonych w 1184 r. do Polski relikwii św. Floriana.
W podziemiach bazyliki Mariackiej pochowano zmarłego w opinii świętości Świętosława Milczącego.
Bł. siostra Zofia Czeska, beatyfikowana w 2013 r., spoczywa w kościele św. Jana.
W przedsionku kościoła xx. Zmartwychwstańców leży Sługa Boży ojciec Paweł Smolikowski.
Kościół św. Anny strzeże sarkofagu św. Jana Kantego (kanonizacja 1767 r.) i grobów kandydatów na ołtarze: biskupa Jana Pietraszko i Jerzego Ciesielskiego.
Kościół ss. Felicjanek jest miejscem wiecznego spoczynku bł. Marii Angeli Truszkowskiej, beatyfikowanej w 1993 r.
W kościele św. Augustyna pochowano bł. Bronisławę, beatyfikowaną w 1839 r., i Sługę Bożą siostrę Emilią Podoską.
W kościele Ecce Homo leżą szczątki św. Brata Alberta (Adama) Chmielowskiego (kanonizacja 1989 r.) i relikwie bł. Bernardyny Jabłońskiej (beatyfikacja 1997 r.).
Ciało św. Faustyny (Heleny) Kowalskiej, kanonizowanej w 2000 r., spoczywa w Łagiewnikach.
W Sanktuarium św. Jana Pawła II najcenniejszą relikwią jest zamknięta w szklanej szkatule ampułka z krwią naszego papieża.
Do kościoła Świętego Krzyża oraz do Sanktuarium św. Jana Pawła II sprowadzono z Libanu relikwie św. Charbela.
Celowo wyeksponowałam daty beatyfikacji oraz kanonizacji. Zastęp świętych i błogosławionych związanych z Krakowem zaczął rosnąć w ekspresowym tempie. W ostatnich dekadach powiększył się o dziesięć osób. Niektóre z nich przez wieki czekały na wyniesienie na ołtarze, a wierni zadowalali się konfirmacją kultu przez papieża. Do lawinowego wzrostu liczby świętych przyczyniła się niewiarygodna gorliwość św. Jana Pawła II w nowelizacji procedur kanonizacyjnych, nie można bagatelizować jednak znaczenia zapotrzebowania społecznego na powierników, patronów, cudotwórców i nowych pośredników w kontaktach z Bogiem.
Aprobata kultu i ustanawianie świętych jest odpowiedzią na te oczekiwania. Ludzie zagubieni w gąszczu informacji odnajdują wyciszenie w modlitwie. Młodzież poszukuje godnych do naśladowania wzorców. Równolegle nowi święci i błogosławieni pomagają zażegnać kryzys, z którym boryka się Kościół. Kanonizacja św. Faustyny i św. Jana Pawła II przełożyła się na ogromny kult tych osób, co uwidoczniło się również w renesansie ruchu pielgrzymkowego do Krakowa. Ponadto, powyższa litania obrazuje jeszcze jeden innowacyjny element krakowskiego sacrum: miejsca kultu wychodzą poza mury historycznego miasta.
Katoliccy święci związali swoje losy również z Uniwersytetem Jagiellońskim, a same władze uczelni wkładały niemało wysiłku w walkę o ich kanonizację. Charyzmat wiary i działania pozostawili po sobie święci: Jan Kanty, królowa Jadwiga Andegaweńska, Józef Sebastian Pelczar, Józef Bilczewski, Jan z Dukli, Szymon z Lipnicy, Kazimierz Jagiellończyk, Stanisław Kazimierczyk i Jan Paweł II. W bliskim kręgu Uczelni rozwijał swoje idee Brat Albert. Znaczenie, jakie kult wyniesionych na ołtarze pełnił w życiu Akademii Krakowskiej, obrazuje umieszczenie świętych na pieczęciach, na przykład na stemplu z początku XV w. uwieczniono św. Stanisława w geście błogosławieństwa na tarczy z orłem.
Relikwiarz hermowy (I poł. XVII w., Bodzanów) Relikwiarz hermowy (I poł XVII w., Bodzanów) Relikwiarz ręki św. Stanisława BM (XVIII w., Kraków)
Relikwiarz św. Stanisława BM (1787, Więcławice) Relikwiarz skrzynkowy (koniec XVII w.) Fragment życiorysu św. Jana Pawła II
* Fragmenty mojego artykułu naukowego "Niewidzialne miasto". Za ilustrację posłużyły zdjęcia zbiorów Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz