Tajniki warsztatu plecionkarskiego

Do wyplatania wikliny przymierzam się już od dłuższego czasu. Mój pierwszy koszyk zrobiłam tak krzywy, że musiałam uszyć mu wdzianko z materiału, aby ukryć jego abstrakcyjne kształty. Wiklinowe gwiazdki uznałam za niegodne publicznej prezentacji. Z trzeciego podejścia do plecenia jestem już bardziej zadowolona.

W krakowskim Ogrodzie Łobzów zapoczątkowano cykl poniedziałkowych warsztatów tworzenia wiklinowych dekoracji, przedmiotów użytkowych i biżuterii. Zajęcia prowadzą przemiłe dziewczyny z firmy Polska Wierzba: Łucja Malec-Kornajew oraz Agata Knop. Można liczyć nie tylko na wsparcie merytoryczne z ich strony, ale również na ich dar kreowania niezwykłej, rodzinnej wręcz atmosfery.

Agata Knop         Łucja Malec-Kornajew

Tutorial wydaje mi się zbyt górnolotnym określeniem dla mojej roboczej dokumentacji fotograficznej poszczególnych etapów wyplatania wiklinowej tacy. Nie mam też wystarczającego doświadczenia w uplastycznieniu opisu tej techniki. Potraktujcie więc poniższą instrukcję jako zaproszenie na prawdziwe warsztaty oraz zachętę do spróbowania sił w technikach plecionkarskich. Koniecznie zajrzyjcie na stronę Polskiej Wierzby.

Potrzebne materiały, sprzęt i narzędzia:
- wilgotne wierzbowe witki
- naczynie z wodą do namaczania witek
- sekator
- dłutko (lub nożyk do tapet)
- opcjonalnie: lakier do drewna lub farba


1. Odcinam sześć równych kawałków wikliny o zbliżonej grubości. W trzech z nich skośnie odcinam końcówkę z jednej strony.

2. W środku witek dłutkiem robię otwory, przez które wprowadzam prostopadle te witki z odciętymi skośnie końcówkami.

3. Dwoma witkami oplatam dwukrotnie po trzy witki bazowe, przy czym witka, która wychodzi akurat od dołu, powinna być zawsze pierwsza.

4. Lekko rozchylam witki bazowe i oplatam już pojedynczo, zachowując zasadę, że witka, która wychodzi akurat od dołu, powinna być zawsze pierwsza.

5. Skośnie odcinam końcówki z jednej strony w 24 nowych witkach. Ostrym końcem wsuwam je z obu stron każdej witki bazowej.

6. Oplatam podstawę tacy dookoła, prowadząc jedną witkę od zewnątrz, a kolejną od środka co trzy witki. Po opleceniu wszystkie delikatnie odginam do góry.

7. Dokładam trzy nowe witki i oplatam je naprzemiennie wokół witek pionowych, przy czym witka, która wychodzi akurat od dołu, powinna być zawsze pierwsza.

8. Zaplatam pionowe witki - pierwszą od środka przez trzy pionowe, kolejną - od zewnątrz przez trzy, odcinam ją pomiędzy 4 a 5 witką i odginam do środka.

Gotową tacę należy wysuszyć dnem do góry. Można ją na koniec polakierować albo pomalować, ale wiele osób najbardziej ceni wiklinę w naturalnej postaci.