Sówka

- Co z tego będzie? - zapytała kolejka do lekarza.
- Sowa - odpowiedziałam, rozkładając na kolanie przygotowane wcześniej elementy.
- Za moich czasów nie wycinało się dziur w spodniach i nie naszywało się dziwnych rzeczy - zgorszył się starszy pan.
- To nie są spodnie, proszę pana - wyjaśniłam grzecznie. - To jest mój stół do pracy.
Na twarzy staruszka nie wyczytałam zrozumienia.

Szycie, oczywiście, dokończyłam już w nocy, jak na typową sowę przystało. Na wschodzie najbardziej lubią brązy, pomarańcze i zielenie, więc takie barwy przybrał breloczek. I jeszcze małe ostrzeżenie dla jego nowej właścicielki: sówka puszcza bączki o zapachu lawendowym. A na deser mój bardzo stary wierszyk, który tutaj idealnie pasuje do tematu.

Sowy

Powszechnie wiadomo, że sowy

prowadzą tryb życia niezdrowy.

To takie Nocne leśne Marki,

lubiące mroczne zakamarki.

O spaniu w nocy nie ma mowy,

gdyż urządzają wtedy łowy.

W ciemnościach widzą znakomicie

i słyszą serc swych ofiar bicie.

Czatują wykręcając głowę,

cenią też loty patrolowe.

Sprytnie zdobycz w szpony chwytają...

Potem dni całe przesypiają,

więc jeśli rankiem je zaskoczysz,

ujrzysz ich podkrążone oczy.

Choć są gatunkiem bardzo miłym,

tak wiele pięknych dni straciły...