Zima

To najgorsza pora roku,

Co zakłóca błogi spokój

I odbiera życia chęci,

Kiedy spada słupek rtęci.

Zima to czas narzekania:

Nienawidzę odśnieżania!

Po odwilży - wszędzie błoto

Tylko straszy swą brzydotą!

Zginął blask na niebie burym,

Marznie każdy skrawek skóry,

Nos na kwintę opuszczony,

Opuchnięty i czerwony.

W pełni sezon chorobowy,

Bóle mięśni, bóle głowy,

Katar, kaszel, osłabienie,

Marazm i ciągłe zmęczenie...

Wszystko białe i nijakie,

Wypełnione sensu brakiem...

Gdzie są kwiaty? Gdzie motyle?

Najsmutniejsze w roku chwile...

Chciałabym odwołać zimę,

Choćby na ziemi rodzimej.

Niech gdzieś w górach się zatrzyma,

Dla narciarzy tworząc klimat...

Jest nadzieja w tej niemocy,

Jak dzień przychodzi po nocy,

Tak wiosna w końcu powróci,

Pozwoli ptakom zanucić.

Uwolni zmrożone pąki,

Umai ogrody, łąki

I ogrzeje moje serce

- o niczym nie marzę więcej!