Epitafium

W głowie gwarno jak na targu

Uciec chcę przed tym zamętem

Więc wyciągam ciernie myśli

Znów się bawię atramentem

I na papier kapię krople

Które wypełniły czarę

Pełnego emocji życia

Szalonego ponad miarę

Chcę zatrzymać się w tym pędzie

Odnaleźć ciszy dekadę

I doczekać się tej chwili

Kiedy kornik zje szufladę

Światło dzienne ujrzą słowa

Napisane dla zabawy

Wierszy tom pośmiertnie wydam

By spocząć pod wieńcem sławy