Wyzwanie międzykulturowe #2 Indie

W drugiej odsłonie zabawy zapraszam Was do zmierzenia się z kulturą indyjską. Pracę wykonać można w dowolnej technice, mile widziane popisy kulinarne i wszelkie inne formy twórczości, którymi lubicie się zajmować. Szczegóły w regulaminie: ---> REGULAMIN.

Jako inspirację przygotowałam grafikę, ilustrację do jednego z mitów kosmogonicznych. Było ciężko, bo jestem przeciwnikiem wszelkich ingerencji w strukturę fotografii i do tej pory omijałam photoshopa szerokim łukiem. Doświadczenie nie zmieniło moich przekonań, więc omijać nadal będę, do szczęścia wystarcza mi paint i podpis na zdjęciu. Zresztą ten podpis też jest w pewien sposób wymuszony przez lepkie ręce grasujące w przestrzeni wirtualnej.

Na początku wszystkiego nie było niczego, ani słońca, księżyca czy gwiazd. 

W mrokach pierwotnego Eteru, zwanego dziś Chaosem, który spał i śnił w bezruchu o swej egzystencji, pojawiły się wody. 

A z wody pojawił się ogień.

Siłą ognia i zawartego w nim ciepła zrodziło się złote jajo.

Nie istniała wówczas ani data, ani rok, bo nie miał kto odmierzać czasu. Ale tyle, ile trwa rok, złote jajo unosiło się w otchłaniach Eteru.

Z tego złotego jaja po upływie czasu równemu rokowi zrodził się Prarodzic, Brahma.

Rozbił on jajo na dwie części i stworzył Niebo z górnej, Ziemię z dolnej, a pomiędzy te dwa byty wstawił przestrzeń powietrzną.

Potem umieścił ziemię wśród wód i ustanowił kierunki pra Eteru, zwanego Wszechświatem.

Ustalając kierunki nadał Wszechświatowi początek czasu i tak wszechświat ożył swym materialnoenergetycznym życiem.

Wieczna siódemka i dwunastka Boga, 36 tchnień i 360 dni czasu, w 144 280 288 aspektach Wszechświata.

Brahmie urodziło się siłą jego samej myśli sześciu synów, sześciu wielkich władców stworzenia.