Dwa zajączki z jednej rączki

Sezon na wielkanocne rękodzieło w pełni. Nie ulegam wiatrom mody, więc raczej mimochodem pojawiają się u mnie świąteczne ozdoby. Wyplotłam hurtowe ilości koszyków przy okazji cyklu moich warsztatów z papierowej wikliny. Szykuję teraz tematyczne nagrody dla zwycięzcy konkursu. Nie mogłam oczywiście obojętnie przejść wobec wyzwania Ilonki, więc specjalnie dla niej pod osłoną nocy urodziły się dwa kicaje.

Zaskoczenia nie będzie, gdyż tradycyjnie bawię się "śmieciami". Zajączki wielkanocne uszyłam z osieroconej dziecięcej rękawiczki polarowej. Wykorzystałam jej dwustronność - z zewnątrz była fioletowa, zaś od środka bladoniebieska. Zamiast pójść na łatwiznę i przykleić gotowe oczka, zrobiłam własne zezowate ślepia ze skrawków polaru i koralików. Niesforne wąsiki to czarna żyłka jubilerska. Całość przyozdobiłam kwiatuszkami ze wstążki, więc na fotografiach trudno dostrzec, że każdy zajączek swoimi maleńkimi łapkami trzyma koszyczek wypełniony pisankami. Owocowe drażetki imitują tu kolorowe jajeczka. Zajączki stoją stabilnie dzięki kręgosłupom wykonanym z opakowań po kleju w sztyfcie zamocowanych na nakrętkach z opakowań po tabletkach musujących. Jeśli komuś spodoba się ten mój upcyklingowy pomysł na wielkanocną ozdobę, to mogę w wolnej chwili przygotować tutorial.

I chociaż wielkanocna symbolika zająca ma pogańskie korzenie, myślę, że każda okazja do obdarowania bliskich drobnymi upominkami jest dobra. Mam zatem nadzieję, że również do Was ten sympatyczny szarak zajrzy z prezentami. A moją zajęczą parkę zgłaszam na wielkanocne wyzwanie Ilonki.