Tajemnicza Kamila

Zaprosiłam moją siostrę Ewę do teatru Barakah na przedstawienie pod tytułem "Tajemnicza Kamila". Wieczór wypełniony był pozytywnymi emocjami. Spektakl złamał wszelkie schematy. Wciągał widzów w świat, w którym nic nie jest takie, jakim się wydaje. Zacierał granice pomiędzy improwizacją a wystudiowaną grą.

Z Pawłem Plewą, Michałem Wanio i Joanną Połeć

Trójka młodych aktorów, Joanna Połeć, Michał Wanio i Paweł Plewa, zaskoczyła nas swoimi wyrazistymi, ekspresyjnymi oraz energetycznymi wcieleniami. Pusta, surowa scena, całkowicie pozbawiona dekoracji i blichtru, przy ograniczeniu do minimum ilości rekwizytów, tętniła życiem za sprawą nietuzinkowych osobowości. Kanwą widowiska była historia Kamili, została jednak całkowicie pokruszona przez nagłe i niespodziewane dygresje w postaci monologów, dialogów, piosenek, występów tanecznych czy sesji terapeutycznych. Wprowadzenie bardzo intymnych wątków osobistych przez odtwórców utworu wzmocniło dramaturgię i podsyciło ciekawość widowni. Artyści ugniatali scenariusz jak ciasto, tworząc w efekcie smakowity wypiek, daleki od nudy i sztywnych teatralnych standardów. Świetnie dobrana muzyka dopełniła całości.

Nie zdradzę więcej niespodzianek przygotowanych dla widzów. Szczerze polecam ten spektakl. Dość ostre słownictwo sprawia, że adresowany jest on raczej do osób dorosłych, chociaż pokazana tutaj "scena seksu" jest najzabawniejszą i najdelikatniejszą inscenizacją wątku erotycznego, jaką widziałam. Taką wersję udostępnić można nawet najmłodszym.