Uwielbiam miasteczka, w których czas się zatrzymał. Cortona leży na wzgórzu i otoczona jest imponującym murem o długości ok. 3 kilometrów. Widok na okolice roztacza się czarowny. Wąskie, strome uliczki pozbawione są spalin, ponieważ do minimum ograniczono wjazd samochodów, a parkingi zlokalizowano u stóp wzgórza. Dzieje miasta sięgają cywilizacji etruskiej. W 310 r. p.n.e. Cortona została podporządkowana Rzymowi. Złoty wiek przypadł na XII i XIII wiek, a w kolejne stulecie zaowocowało rozkwitem florenckiego renesansu za sprawą takich artystów jak: Luca Signorelli, Pietro Berrettini czy Francesco di Giorgio Martini.
Budowę Katedry Santa Maria Assunta (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny) rozpoczęto w drugiej połowie XIV w. na pozostałościach wcześniejszej świątyni według projektów przypisywanych Giulianowi da Sangallo. Ołtarz główny, którego jest twórcą jest Dionisio di Francesco Mazzuoli, pochodzi z 1664 r. W absydzie znajduje się ciekawy witraż, przedstawiający Wniebowzięcie oraz postaci Świętych.
W kościele San Francesco przechowywane są relikwie związane ze św. Franciszkiem z Asyżu: habit, modlitewnik i haftowana poduszka, na której umierający Święty położył swoją głowę. Badania metodą datowania radiowęglowego wykazały, że wełnę, z której utkana została tunika, wyprodukowano pomiędzy 1155 a 1225 r. Naukowcy przebadali tą samą techniką pozostałe dwa przedmioty i one również rzeczywiście pochodzą z czasów, w których żył zakonnik.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz