Osa

Do zestawienia żółci z czernią nasuwają mi się dwa, skrajnie różne, skojarzenia. Pierwsza myśl, niezwykle pozytywna, przywołuje dzikie koty: lamparty, jaguary, oceloty, gepardy oraz tygrysy. Na drugim biegunie znajdują się te wszystkie boleśnie żądlące potwory. Na widok zbliżających się w moją stronę wrednych żółtków, salwuję się ucieczką. Tylko jeden tak zabarwiony owad okazał się wobec mnie przyjazny.

W ramach walki z własnymi fobiami wyplotłam osę. Jak zrobić dowolne zwierzątko z papierowej wikliny, prezentowałam tutaj. Innowacją, którą wprowadziłam do wariantu owadziego, są skrzydełka wycięte ze sztywnego przezroczystego plastikowego opakowania. Wykorzystałam żółte strony z gazety, natomiast pręgi, oczy, czułki i otwór gębowy pomalowałam czarną farbą. Piksele tradycyjnie dokonały sabotażu i rozjaśniły żółć, która w rzeczywistości jest o wiele bardziej intensywna.

Osę wysyłam do Danutki. Oczywiście bez cienia złośliwości. Owad został zmodyfikowany genetycznie i pozbawiony żądła jeszcze w wieku prenatalnym, na etapie szkicowania projektu w głowie. Skoro stworzyłam potwora, na osłodę dorzucam mój ulubiony dowcip o żółtym kolorze:

Pewna londyńska firma zamieściła w prasie ogłoszenie o pracę. 

Odpowiedziały na nie trzy osoby: Niemiec, Francuz i Hindus. 

Komisja rekrutacyjna sprawdzała poziom znajomości języka angielskiego u kandydatów. 

Poleciła, aby każdy z nich ułożył zdanie, które zawierać będzie trzy słowa: green, pink i yellow.

Na pierwszy ogień poszedł Niemiec:

- When I wake up I see yellow sun, green grass and I think to myself that will be wonderful, pink day.

Jako drugi był Francuz:

- When I wake up I put my green pants, yellow socks and pink shirt.

Na koniec Hindus:

- When come back home I hear the telephone green green, so I pink up the phone and say: Yellow!