Piknik ParkuJeMyEko

Wbrew prognozom pogody, w sobotę 15 czerwca 2013 r. podgórski Park Bednarskiego przyodział przepiękną, utkaną z delikatnych słonecznych promieni szatę. Dla imprezy plenerowej była to oprawa idealna. Podczas ekologicznego pikniku towarzyszyła mi moja przyjaciółka Agnieszka i jej córka Gosia.

W zestawie przygotowanych przez organizatorów atrakcji znaleźć można było między innymi: rozmaite warsztaty kulinarne, muzyczne i artystyczne, jogowe medytacje, dawkę oczyszczającego tanecznego ruchu budzącego ciało i uwalniającego umysł pod okiem certyfikowanej instruktorki techniki 5Rytmów Joanny Hussakowskiej, ćwiczenia sprawnościowe oraz plenerowe kino. Nasza Gosia dzielnie zawalczyła o cukierki podczas gry terenowej i ćwiczyła równowagę spacerując po linie. Piknik ParkuJeMyEko miał na celu propagowanie idei głębokiej ekologii poprzez zabawę i wspólne działania.

Dla mnie osobiście genialną akcją była wymiana opakowań po napojach na owoce. Moje kartoniki przetransformowałam na rabarbar i pomarańcze, natomiast Agnieszka wybrała banany. Oczywiście, dopatruję się pewnej nieścisłości w nazwie, gdyż na całym świecie, za wyjątkiem Stanów Zjednoczonych, rabarbar uznawany jest za warzywo. Organizacji tego przedsięwzięcia podjął się Dominik Dobrowolski i należą mu się za to ogromne brawa. Prawidłowa gospodarka odpadami ma sens tylko wtedy, gdy stworzy się jej podwaliny na poziomie elementarnym. Społeczeństwo potrzebuje edukacji, gdyż nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że opakowania wielomateriałowe również podlegają recyklingowi. Podobna akcja zaplanowana została w ramach Festiwalu Filmowego "Lasy świata i ich mieszkańcy" i już teraz gorąco namawiam do wzięcia w niej udziału. Na miejscu można było również zakupić zdrową żywność na stoiskach sklepu ekologicznego Pana Zielonki, ekologicznej cukierni Zielony Talerz oraz Spółdzielni, ekologicznej restauracji.

 

Park imienia Bednarskiego należy do reliktów wspaniałej koncepcji Miasta-Ogrodu, niestety całkowicie zaprzepaszczonej przez brak umiejętności perspektywicznego myślenia obecnych władz Krakowa, aprobujących wciskanie betonu na każdym skrawku krakowskiej zieleni. Otworzony został w 1896 roku dzięki wizjonerskiej idei Wojciecha Bednarskiego, miejskiego radnego, a równocześnie społecznika i założyciela Towarzystwa Upiększania Miasta Podgórza. Właśnie takich osób brakuje wśród miejskich zarządców. Ludzi, którzy dostrzegają coś więcej niż czubek swojego nosa i zawartość własnej kieszeni. Bednarski nie tylko sam działał na rzecz miasta, ale również zarażał swoją pasją innych. Organizował ochotnicze zespoły młodzieżowe aktywne zarówno podczas prac związanych z zakładaniem parku, jak i później w ramach pielęgnacji tego terenu, propagując tym samym umiłowanie przyrody i szacunek do własności społecznej.

Na koniec mam bardzo smutne wieści, gdyż dotarły do nas informacje, że Magistrat, wbrew woli mieszkańców, postanowił zniszczyć Zielone Bronowice: zalać betonem ostatnią, dziesięciohektarową enklawę zieleni, wyciąć zadrzewienie, które powinno podlegać ochronie jako pomniki przyrody oraz przyczynić się do drastycznego obniżenia jakości powietrza w północno-zachodniej części miasta.