Na progu Nowego Roku człowieka dopada euforia możliwości zmian. 365 dni później okazuje się, że większość postanowień nadal pozostaje gdzieś w sferze marzeń. Najpełniej zrealizowałam się w planach podróżniczych. Uwielbiam być kropką na mapie. Oczywiście, czuję niedosyt. Zabrakło mojej ukochanej Hiszpanii i górskich wędrówek też było zbyt mało. A jednak jestem zadowolona. Odwiedziłam wielu starych, wspaniałych przyjaciół, poznałam nowych, niezwykłych ludzi, odkryłam mnóstwo fascynujących miejsc. Szczególnym sentymentem darzę Cypr, głównie ze względu na moich przecudownych towarzyszy podróży - Patrycję, Grzesia i Antosia. Miło wspominam Beneluks i Toskanię. Wrażeń z polskich miast i wsi mogłabym wymienić całkiem sporo, w każdym wyjeździe pojawiło się coś wyjątkowego. Z pewnością silnym przeżyciem była naukowa wyprawa na Suwalszczyznę, ale równie mocno zaangażowałam się w fotograficzne polowania na motyle w Bukowinie Tatrzańskiej czy w Ropicy Polskiej. W tym roku zdecydowanie zamierzam kontynuować życie włóczęgi i myślę, że właśnie takie plany, które wiążą się z przyjemnościami, a nie z wyrzeczeniami, najłatwiej jest zmienić w czyn. Cztery wycieczki już zamknęłam w konkretnych datach najbliższych miesięcy. A pozostałe postanowienia? Zdradzę Wam za rok, jeśli uda mi się w nich wytrwać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz