Ulotny romans

gasną neony świata

atramentem nocy

zwierzamy się sobie

wiatr ukrywa szepty w szeleście trawy

na piasku samotności

notujemy słowa

których nam brakuje

fale wzruszeń ślad po nich zacierają

wulkan życia wybucha

podajesz mi rękę

ja podaję swoją

popiół zasypuje nasze emocje

ciała okaleczone

sztyletem podłości

leczymy nadzieją

rany znikają pod bandażem czasu

potrzebujemy siebie

w tej ulotnej chwili

nim ruszymy dalej

śnimy na rozstajach dróg przeznaczenia

Fantomowy ból

ludzie odchodzą

bez pożegnania

potykam się

o rozsypane pytajniki

nieutulona w żalu

Uśmiech kota

Prawdziwa miłość jest niepozorna.

Nie lśni diamentem, nie błyszczy złotem.

Pod parasolem nocy się skrada,

A w słońca dłoniach drzemie pod płotem.

Tajemne ścieżki wiodą do raju,

Wystarczy stąpać po śladach kocich.

Od braci mniejszych trzeba się uczyć

Delikatności oraz dobroci.

Już starożytni odkryli sekret

Niezwykłej mocy boskiej istoty:

Troski ogonem zmiata pod dywan,

W darze przynosi czułe pieszczoty.

W puszystym kłębku mruczy nadzieja.

Optymizm tryska we wszystkie strony.

Talizman szczęścia na czterech łapach

Na wąsach uśmiech ma zawieszony.

W schronisku czeka ogrom miłości,

Odzianej w futra z żurnali mody.

Jedno spojrzenie w kocie oczęta

- Początek pięknej, wspólnej przygody.

Tekst niniejszy jest moim ukłonem w stronę Krakowskiego Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, które w sobotę 7 czerwca 2014 r. organizuje Festyn Charytatywny dla swoich podopiecznych ze Schroniska. Wystąpię tam w programie artystycznym przygotowanym przez poetów o sercach wrażliwych. Serdecznie zapraszam do udziału w wydarzeniu.