Kalendarium

* Od 5 do 30 września 2017 r. - piesza pielgrzymka do Santiago de Compostela
* bezterminowo: Akcja społeczna Zielone Bronowice

piątek, 1 czerwca 2018

Sobór powszechny

Na soborze powszechnym spotykają się biskupi całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności. W Kościele katolickim odbyło się 21 soborów powszechnych, od nicejskiego I w 325 r. do watykańskiego II w latach 1962-1965.

Sobór trydencki – debatował w latach 1545–1563. Został zwołany z powodu narastającej potrzeby reform w Kościele katolickim. Stanowił odpowiedź na reformację. Uznawany jest za początek okresu kontrreformacji. Postulaty o sobór powszechny pojawiły się zwłaszcza po wystąpieniach Lutra w 1517 r., jednak zwlekano z decyzją o zwołaniu. Finalnie sobór zapowiedziany został bullą papieża Pawła III Laetare Ierusalem (Raduj się Jerozolimo!) z 19 XI 1544 r., wyznaczającą następujące cele: wytępienie herezji, odnowienie dyscypliny kościelnej oraz poprawa obyczajów, a także wprowadzenie zewnętrznego pokoju w całym Kościele.

Sobór odbywał się na przestrzeni 18 lat. W 1547 r. przeniesiono obrady z Trydentu do Bolonii, a następnie zawieszono na czas nieokreślony, podejmując ponownie w 1551 r. W wyniku obrad nakazano tworzyć seminaria duchowne, rozpoczęto wizytacje biskupów w diecezjach oraz opracowano zasady o klauzurze zakonnej. W 1542 r. papież Paweł III zreorganizował Inkwizycję. Powołał Kongregację Kardynalską Świętej Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji, tzw. Święte Oficjum (Sacrum Officium), które składało się z 6 kardynałów i miało nadzorować działalność sądów inkwizycyjnych w walce z reformacją. W 1559 r. ogłoszony został Indeks ksiąg zakazanych (Index Librorum prohibitorum). Dekrety soboru trydenckiego zostały zatwierdzone przez papieża Piusa IV w 1564 r. 

Postanowienia soborowe:
- potwierdzono obecność Chrystusa w Eucharystii na Mszy św. jako ofiary,
- potwierdzono znaczenie wszystkich siedmiu sakramentów,
- potępiono predestynację,
- podtrzymano koncepcję wolnej woli, zdolnej samodzielnie wybrać dobro,
- potępiono indywidualne interpretowanie Pisma Św.,
- uznano Biblię i Tradycję Kościoła za równoważne źródła wiary,
- zakazano kumulacji beneficjów,
- zakazano nepotyzmu,
- wprowadzono księgi metrykalne,
- wprowadzono języki narodowe w czytaniach, lecz modlitwy utrzymano w języku łacińskim,
- potępiono nauki Lutra,
- ujednolicono liturgię,
- zobowiązano biskupów do przebywania w diecezjach, a proboszczów w parafiach, 
- zakazano kumulacji stanowisk kościelnych.

Sobór watykański I – został zwołany przez papieża Piusa IX. Obradował w latach 1869–1870. Zawieszono go po zdobyciu Rzymu przez wojska włoskie i nigdy nie wznowiono obrad. Sobór uchwalił konstytucję dogmatyczną Pastor aeternus. Obok dogmatu o nieomylności ważnym wkładem soboru była konstytucja De fide catholica, która traktowała o Bogu Stworzycielu, o objawieniu, wierze oraz stosunku wiary do wiedzy.

Sobór watykański II – został zwołany 11 X 1962 r. przez papieża Jana XXIII w celu uwspółcześnienia (aggiornamento) Kościoła katolickiego, a zakończony 8 XII 1965 r. przez papieża Pawła VI. Sobór Watykański II zapoczątkował reformę Kościoła katolickiego poprzez uruchomienie i nadanie kierunku reformie liturgicznej, odnowienie rozumienia natury i misji Kościoła oraz otwarcie na dialog ekumeniczny. Podczas Soboru papież Paweł VI nawiązał bliskie stosunki z patriarchą Konstantynopola Atenagorasem. 5 XII 1965 r. odwołano ekskomuniki, którymi w 1054 r. obłożyli się nawzajem dostojnicy Kościoła rzymskiego i Kościoła konstantynopolitańskiego. Dokumenty soborowe po raz pierwszy w historii Kościoła spisane zostały bez użycia formuły anathema sit (niech będzie wyklęty). 

Dokumenty soborowe: 
- Konstytucje: o liturgii świętej, o Kościele, o Objawieniu Bożym, o Kościele w świecie współczesnym;
- Dekrety: o środkach społecznego przekazywania myśli, o Kościołach wschodnich katolickich, o ekumenizmie, o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele, o przystosowanej odnowie życia zakonnego, o formacji kapłańskiej, o apostolstwie świeckich, o działalności misyjnej Kościoła, o posłudze i życiu kapłanów;
- Deklaracje: o wychowaniu chrześcijańskim, o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich, o wolności religijnej.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz