Poezje i herezje Piętnaście

W niedzielny wieczór, 15 września 2013 r., w Zielonym Kontrabasie tłumnie zebrali się moi przyjaciele oraz znajomi: Ewa, Maciek, Rafał, Ania, Marcin, Agnieszka, Piotrek, Martyna, Andrzej, Marta, Jacek i Lea. Zwabiło nas cykliczne wydarzenie zatytułowane "Poezje i herezje". Ideę tego przedsięwzięcia najlepiej wyjaśnia minireportaż w serwisie youtube. Poetycka cała ja również zostałam zakwalifikowana do scenicznego występu.

Swoje wiersze zaprezentowali zarówno twórcy powszechnie uznani, mogący się pochwalić oficjalnymi wydrukami, jak i ci, którzy wypełniają swoimi zapiskami tylko własne szuflady. Największe jednak wrażenie zrobił na mnie show Arkadiusza R. Skowrona - jego słowa wirowały jak w trąbie powietrznej, emocje miotały nim po podłodze, jego twarz przeobrażała się na naszych oczach, a gitarowe przerywniki nadawały poezji zupełnie inne brzmienie. 

Arkadiusz R. Skowron                                          Lea Pradziński

Piotr Rudnicki                                                     Krzysztof Olszewski

Jacek Sojan                                                             Maksymilian Czarnecki

Marta Półtorak                                                                        Piotr Smolak

Wojciech Michalec                                                              Michał Krzywak

Michał Świątek                                                                Ewa Perzyńska

Andrzej Dymek                                                             Piotr Mierzwa

Rafał Ratyński                                                                  Kajetan Herdyński

Agnieszka Wiktorowska-Chmielewska                                      Andrzej Sawinkow

Szymon Słomczyński                                             Martyna Pawłowska-Dymek

Do moich tekstów wybranych na ten wieczór dołożyłam jedną świeżynkę - taki nietypowy prezent urodzinowy dla mojego przyjaciela, znanego i cenionego krakowskiego dziennikarza. Zaskakujące jest, że wszyscy zgromadzeni od razu odgadli, komu dedykuję ten wiersz, chociaż solenizanta nie było na sali.

Pogromca gazetowych debili

szpalty bledną

ze strachu

gryzipiórki odlatują

w popłochu

nadchodzi

Superbohater

obrońca słów

okaleczonych

i wyrwanych 

kontekstów

strzał w dziesiątkę

rykoszetem

zdmuchnął 59 świeczkę

Fot. Piotr Rudnicki

Część herezyjną przygotował duet Przester w składzie: Maksymilian Czarnecki i Piotr Smolak. Myślałam, że nie lubię rapu. Myliłam się. Chłopcy podali nam naprawdę solidną porcję rozrywki, wciągając co poniektórych do wspólnych podrygiwań i improwizowanych przyśpiewek, przy akompaniamencie naszego niekontrolowanego chichotu.

Poetycki wieczór wrzucam na półkę najlepszych wspomnień, mimo iż próbował mi go przesłonić czarny cień, ciskający we mnie zza winkla swoje złowrogie spojrzenia. Przyzwyczaiłam się już do tego, że przyciągam rozmaitych dewiantów, co nie oznacza jednak, że toleruję nachalne i napastliwe zachowania. Szkoda, że w miejscach, w których bywam, nie montują w drzwiach specjalnych sensorów selekcjonujących psychopatyczne zagrożenia. Szczęśliwie moi przyjaciele pilnowali, aby element wzbudzający mój niepokój nie zdołał podjąć kolejnej próby ingerencji w moją prywatną przestrzeń.

                                                                                                            Fot. Piotr Rudnicki